Een droom komt uit deel 6: het einde is in zicht: het avontuur kan van start!

Evert Berkel
4 minuten
Tandarts Sepand Manouchehr achter zijn bureau na de verbouwing van zijn nieuwe praktijk
Eindelijk komt de droom van Sepand Manouchehr uit. Na jaren zzp’er te zijn geweest, begint hij zijn eigen praktijk in Lichtenvoorde! En wij volgen hem; tijdens de overname, verbouwing en natuurlijk de opening van de praktijk. Na in de vorige afleveringen kennis met Manouchehr én zijn plannen te hebben gemaakt, is het einde in zicht. “Maar al is de praktijk bijna klaar, eigenlijk gaat het nu pas beginnen.”

Met slechts tweeënhalve week tot de opening, is er nog een aantal zaken dat Manouchehr van zijn to-do-list moet afvinken. Kastjes vullen, wat laatste correcties doen, spullen bestellen... En de balie is net binnengekomen, met twee weken vertraging, maar de wachtkamer is zo gelukkig wel af. Manouchehr is, kortom, nog erg druk. Of dat voor stress zorgt? Nee, hij laat zich niet zo snel opjagen, zegt hij: “Ik dacht: het komt wel goed. Ik probeer altijd positief te blijven.”

Gelukkig maar, want er moeten ook nog kastjes worden geïnstalleerd in de kleedruimtes van de assistenten en de behandelruimtes moeten worden nagelopen. “De basis is er, maar toch heb ik het gevoel dat het nog niet klaar is”, aldus Manouchehr, die de afgelopen tijd bijna 24 uur per dag en zeven dagen per week met de nieuwe praktijk in de weer was.

Intensief proces

Hoe kijkt Manouchehr terug op de afgelopen maanden? Voor hem persoonlijk waren de start en overname van de praktijk een intensief proces, geeft hij toe. “Ineens ben je niet alleen tandarts, maar ook werkgever en ondernemer en moet je verzekeringen regelen, loonadministratie bijhouden, arbeidscontracten opstellen… Allemaal dingen die nieuw voor mij waren. Vanaf het begin wist ik dat het intensief zou gaan worden, maar zó intensief. Dat had ik niet verwacht.” Zijn positieve patiënten en steun van het personeel sleepten hem erdoorheen. “Zij zijn sinds de start mijn motivatie geweest.”

Natuurlijk waren er ook dingen die tegenvielen. Bijvoorbeeld de verhuizing van het oude naar het nieuwe pand, die tegelijk met de overname plaatsvond. “Daar zou ik achteraf gezien meer tijd voor nemen.” Toch kan Manouchehr niet zeggen dat andere tandartsen dat ook zouden moeten doen. “Dat is afhankelijk van de situatie. Bij mij was het zo dat het werken in de oude praktijk niet was zoals ik me had voorgesteld, waardoor ik sneller naar het nieuwe pand wilde verhuizen. Meestal zit er een langere tijd tussen de overname en verhuizing.”

Geduld

Wat Manouchehr van het hele proces heeft geleerd, is dat je geduld moet hebben en stressbestendig moet werken. Het was voor hem een grote uitdaging om alles in een relatief korte periode te moeten regelen, controleren en overzicht te houden. Of hij achteraf gezien iets anders zou hebben gedaan? “Nee, dat denk ik niet”, antwoordt Manouchehr. Hij kijkt ernaar uit om vanaf nu eigen baas te zijn en vrijheid te hebben, en is trots op wat hij heeft neergezet. “Van begin tot eind heb ik het zelf bedacht: van de tekening tot aan de laatste correcties nu de praktijk bijna klaar is. Dat vond ik ook het leukste aan het hele proces.” Minder leuk vond hij dat hij bijna elke dag langs de praktijk moest om dingen te controleren. Dat kostte veel tijd. Sowieso was zijn vrije tijd de laatste maanden erg schaars, iets dat zijn vrouw – gelukkig – wel begreep. “Wat dat betreft is het een voordeel dat zij ook tandarts is.”

“Wees niet bang”

Nu het einde in zicht is, wil Manouchehr zijn collega-tandartsen van een advies voorzien. “Verzamel deskundige partners om je heen. Denk aan een adviseur voor verzekeringen, mensen voor de installatie, een financieel adviseur, een it’er voor de website, een accountant, een recruiter voor het personeel… Aan hen heb ik veel gehad.”

En: start op tijd. “Als je een eigen praktijk gaat starten of overnemen, moet je niet bang zijn en gewoon beginnen met een goede motivatie.” Ook is het volgens hem belangrijk het personeel vanaf het begin bij het proces te betrekken. “Het is teamwork en het zorgt voor een goede relatie tussen werkgever en werknemer.”

Ondanks zijn trots kan Manouchehr nog niet zeggen of hij ook daadwerkelijk blij is met het resultaat. “Ik ben pas tevreden als de patiënten dat ook zijn. Ik kan dat nu nog niet zeggen, op 12 juni was pas de eerste behandeldag. Al met al zijn het een paar intensieve maanden geweest. Nu we bijna klaar zijn, gaat het pas echt beginnen. Het is niet in één keer voorbij.”

Manouchehr kijkt positief naar de toekomst. De reacties van patiënten en personeel zijn volgens hem tot nu toe alleen maar lovend. “Ik wilde een goede werksfeer creëren, en volgens mij is dat gelukt.”

Tekst: Laura Jansen // Beeld: Paul Lagro

Overweeg je ook een praktijk te starten? De KNMT helpt je graag op weg